• Za prawdziwą datę powstania pierwszej placówki przedszkolnej w Przyszowicach przyjęto dzień 23 kwietnia 1945 roku (pierwszy udokumentowany zapis w Kronice Przedszkolnej). W tym dniu, tuż po wyzwoleniu spod okupacji hitlerowskiej zostało utworzone jedno oddziałowe przedszkole w starej szkole przy szkole powszechnej w Przyszowicach. Budynek był w opłakanym stanie: puste, zimne pomieszczenie z brudnymi i odrapanymi ścianami, oknami bez szyb. Brakowało mebli oraz podstawowych pomocy dydaktycznych. Pierwsza nauczycielka pani Maria Kuśmierek stanęła przed bardzo trudnym zadaniem – zorganizowaniem od podstaw pracy oddziału i zapewnieniu właściwej opieki dzieciom.

        1 września 1946 roku do przedszkola zapisanych jest 46 dzieci, skupionych już w dwóch oddziałach, które prowadzą dwie nauczycielki: Maria Kuśmierek oraz Stefania Kasperek.

        W roku szkolnym 1948/49 przedszkole liczy 70 wychowanków, których powierzono opiece dwóch nauczycielek: siostry Łucji Paszendzie i Weronice Zieleżnej oraz powstała klasa wstępna w której od półrocza wprowadzono „początkową naukę pisania i liczenia”.

        Opierając się na przekazie słownym pani Mirosławy Sus, około roku 1964 r. placówkę przeniesiono do przyszowickiego zamku. Ponieważ zapiski w starej kronice są bardzo skromne i dotyczą głównie uroczystości przedszkolnych, nie można podać dokładnej daty przeniesienia placówki do przyszowickiego zamku. Opierając się na przekazie słownym pani Mirosławy Sus prawdopodobnie stało się to około roku 1964 r.

        W 1968 roku kierownictwo placówki objęła młodziutka nauczycielka pani Elżbieta Krauze, która swoje życie osobiste i zawodowe związała z Przyszowicami i do przejścia na emeryturę przez 35 lat z pełnym zaangażowaniem pracowała z dziećmi oraz na rzecz środowiska. Przy wielkiej pomocy rodziców ówczesnych przedszkolaków zorganizowano przedszkolny ogródek wyposażony w skromny sprzęt do zabaw wykonany przez lokalnych rzemieślników i zakupiony ze składek rodziców.

        W pamiętnym dla wszystkich Polaków roku 1981 władze gminy podjęły decyzję o remoncie generalnym zamku. Na czas prac remontowych przedszkole powraca w progi gościnnej starej szkoły, w której prowadzi swoją działalność przez 6 długich lat.

        Od ferii zimowych w lutym 1987 r. – do połowy kwietnia trwa „ przedszkolny exodus” – przenoszenie do zamku i organizacja nowej, już nie dwu ale czterooddziałowej placówki dla prawie 120 dzieci. Dzieciaki zyskały dużo przestrzeni do zabaw, nauki oraz wypoczynku. Nareszcie mogły bawić się na świeżym powietrzu w ogródku przedszkolnym i leżakować po obiedzie. Nastąpiły także istotne zmiany w kadrze przedszkola: zwiększono grono nauczycielskie oraz personel gospodarczy. Nie można także pominąć ważnego faktu jakim było wprowadzenie do przedszkola katechezy.

        Po 12 latach działalności placówki z inicjatywy Pani Dyrektor Elżbiety Krauze we współpracy z UG w Gierałtowicach w 1999 r. przedszkole przechodzi kolejną transformację – powstaje najnowocześniejsze zaplecze kuchenne, jadalnia, sanitariaty oraz przestronna szatnia i kolorowe, funkcjonalne łazienki dla dzieci. Zmodernizowano także sale dydaktyczne. Przedszkole zyskało status „ Placówki XXI wieku”- nie tylko ze względu na bazę lokalową, ale również na prowadzoną działalność dydaktyczno-wychowawczą.

        * Rok 2002 to rok zmian kadrowych: na zasłużoną emeryturę odchodzi pani Elżbieta Krauze, którą z wielkim żalem żegnają władze gminy, władze oświatowe, wychowankowie, nauczyciele, pracownicy oraz rodzice dzieci.

        Od 1 października 2002 roku stanowisko dyrektora w wyniku konkursu objęła nauczycielka tegoż przedszkola – mgr Ewa Skrzydło. Od września 2011 r. przedszkole zostało włączone w skład Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Przyszowicach. Dyrektorem Zespołu został mgr inż. Aleksander Jendryczko, a wicedyrektorem ds. przedszkola mgr Ewa Skrzydło.

        W 2004 roku władze gminy przekazały teren pod nowy plac zabaw dla przedszkola i sfinansowały jego wyposażenie. Od tego momentu piękny ogródek przedszkolny wyposażony w atrakcyjny sprzęt stał się centrum spotkań rodzin z małymi dziećmi. W 2006 r. nastąpił kolejny krok w dostosowaniu placówki do wymogów unijnych: kosztowny remont zabytkowej klatki schodowej, modernizacja kanalizacji oraz szatni.

        Zmieniające się standardy edukacyjne oraz kolejna reforma oświaty wprowadzająca nową podstawę programową wychowania przedszkolnego – to wielkie wyzwanie dla placówki na następne lata. Pracujące na co dzień z dziećmi nauczycielki placówki uczą przedszkolaki akceptacji i tolerancji dla dzieci chorych, niepełnosprawnych oraz miłości i szacunku dla ludzi starszych. Przygotowują przedszkolaki do życia w harmonii z przyrodą. Dlatego też kadra pedagogiczna z wysokimi kwalifikacjami, doświadczeniem zawodowym w pracy z najmłodszymi – to wielki sukces placówki. O atmosferze placówki zaś świadczy rzetelna i uczciwa praca wszystkich pracowników administracji i obsługi.

    • Logowanie